تاریخچه مجسمه سازی
مجسمه سازی تراشیدن و شکل دادن ماده اولیه ای است که می تواند طیف وسیعی از مواد را شامل شود.
از این رو می توان پیکر تراشی را نامی مناسب برای مجسمه سازی در نظر گرفت.
شواهدی از تراشیدن و فرم دادن اشیاء از دوران غارنشینی به دست آمده که قدمت این هنر را نشان می دهد.
در واقع مجسمه سازی و پیکر تراشی سال ها پیش از تمدن بشری وجود داشته است.
در دسترس بودن مواد اولیه در رواج این هنر اصیل نزد قبایل و تمدن های اولیه موثر بوده است.
عمده مواد مصرفی در ساخت مجسمه و اشیاء سه بعدی در دوران قدیم، سنگ یا چوب بوده است.
مجسمه سازی در عصر بیزانس
دوران بیزانس را می توان دوران شکوفایی این هنر اصیل دانست.
در آن زمان مجسمه سازان و پیکرتراشان ماهر، برای خلق آثار هنری در کلیسا برگزیده می شدند.
اکثر این تندیس ها متعلق به پیکره حضرت مریم، عیسی مسیح و حواریون می باشند،
که به زیباترین شکل ممکن و با ظرافت بی نظیری توسط استادکاران مجسمه ساز ساخته شده اند.
در قسطنطنیه کلیساهای بسیاری آذین شده با مجسمه های هنری مربوط به دوران بیزانس وجود دارند،
که علاقه مندان زیادی را به تماشا خیره می کنند.
در امپراطوری غربی روم باستان، رونق مجسمه سازی موجب به وجود آمدن سبک جدیدی به نام رومانسک در مجسمه سازی شد.
امروزه هنوز می توان آثار به جای مانده از سبک رومانسک را درکلیساهای ایتالیا دید.
