انواع گل سفالگری
مقدمه – انتخاب گل سفالگری مناسب
زمانی که میخواهید برای خاک رس مناسب سفالگری برای کاربرد خود، تحقیقی
انجام دهید یا تصمیم گیری کنید، شما باید محصول نهایی، هزینه و سطح مهارتی لازم را در نظر بگیرید.
زمانی که میخواهید گل سفالگری را انتخاب کنید، شما باید نوع کوره ای که به آن دسترسی دارید و محدوده ی حرارتی آن را نیز بدانید.
هر خاکی، محدوده ی حرارتی خاصی را داراست.
در صورتی که شما از روش های ساخت مختلفی مثل کوزه گری با چرخ کوزه گری یا
با دست استفاده میکنید، که تمامی این موارد را میتونید در کلاس های
آموزش سفالگری پویا اندیش بیاموزید ؛ ممکن است به بیش از یک نوع خاک برای کار، نیاز داشته باشید.
ما این را آموختیم که قبل از انتخاب بهترین نوع خاک برای استفاده، متغیر های زیادی
وجود دارند که باید آنها را در نظر گرفت و بمنظور به اشتراک گذاری دانشی که بر اثر تجربه کسب کرده ایم، مطلب آموزشی زیر را برای شما فراهم کردیم.
گل سفالگری یا همان گل کوزه گری چیست؟
خاک رس از بهترین ذرات سنگ ها و صخره ها که در اثر باد و باران فرسایش یافته
و سپس بوسیله ی آب های جاری جابجا شده اند، تشکیل شده است.
این ذرات در پایین رودخانه یا نهر جمع شده و در آنجا به یکدیگر می چسبند و سخت و فشرده میشوند.
خاک رس سفالگری را تقریبا در هر جایی میتوان یافت و از لحاظ هزینه هم ارزان است.
خاک رس دارای حالت های دگرگونی بسیاریست؛ زمانی که مرطوب است، حالتی نرم
و شکل پذیر دارد و شما میتوانید به هر شکلی که میخواهید، آنرا در بیاورید.
زمانیکه به قدری خشک میشود و غلظتی شبیه به شکلات پیدا میکند، میتوان کارهای منبت کاری و تراش کاری بر روی آن انجام داد.
همچنان که آب تبخیر میشود، خاک نیز، بسته به ضخامت و میزان رطوبت، بیشتر خشک میشود و حالتی شکننده پیدا میکند.
در این قسمت، میتوان با مرطوب کردن خاک، آنرا نرم کرد.
بنابراین خاک با هر شکلی که ساخته شد، تا زمانی که با دمای بالا حرارت نبیند، شکلش ثابت و همیشگی نمی ماند.
اصطلاحات مهم گل سفالگری :
- خاک رس مرطوب: خاک مخلوطی که در شکل پذیرترین حالت ممکن قرار دارد و آماده ی شکل پذیری است.
- سختی چرم مانند: مرحله ای در فرایند خشک کردن است که میتوان شیء خاکی را
با دقت و بدون خطر عیب دار شدن، جابجا و آن را بکار برد، اما خاک همچنان به قدری قابل انعطاف است و در صورت نیاز، میتوان آنرا تغییر داد. - سفال خام (حرارت ندیده): مرحله ای در تولید سفال که یک ظرف قبل از اینکه بتوان آنرا حرارت داد، از فرایند خشک سازی لازم عبور میکند.
- سختی استخوان مانند: خاکی که کاملا خشک شده و در شکننده ترین حالت خود، مانند بیسکوئیت، وجود دارد.
- سفال یکبار حرارت دیده: یک مرحله ی میانی در حرارت دهی است.
ظرف سفالی بعد از حرارت دهی متخلخل است و توانایی جذب آب محلول لعاب را دارد
که موجب میشود تا زمانیکه سفال حالت خود را حفظ کرده، مواد موجود در لعاب به آن بچسبند.
(در صورتی که در مورد لعاب سوالی دارید علاوه بر شرکت در کلاس های
آموزش لعاب تصویرگران پویا اندیش به شما پیشنهاد میکنیم از مطلب لعاب روی سفال چیست را در همین سایت مطالعه فرمایید . ) - آجر شاموتی: یک ماده ی شن مانند که به گل سفالگری بدنه افزوده میشود تا کارایی و قدرت آن را افزایش داده و به کاهش انقباض خاک کمک میکند.
سرامیک چیست؟
سرامیک یک ماده ی جامد غیر آلی، مقاوم در برابر گرما، غیر فلزی، عایق
(رسانای الکتریکی نیست)، مقاوم در برابر پوسیدگی، سخت اما شکننده (مثل شیشه)
است که از خاکی که با حرارت بالا حرارت دیده، ساخته میشود. زمانیکه گل سفالگری
با دمای بالا حرارت ببیند، ترکیب شیمیایی ان بطور دائمی تغییر میکند
و به سرامیک تبدیل میشود که دوباره هرگز در آب حل نخواهد شد.
هرچیزی که از خاک حرارت دیده ساخته شده باشد، سرامیک است و شامل ظروف،
کوره اجاق گاز، آجر، کاشی، لوازم سرویس بهداشتی و غیره میشود.
اصطلاحات پیش رو تحت عنوان سرامیک ذکر میشوند: سفالگری، ظروف چینی، پورسلین، ظروف سفالین سنگ نما و سفالینه.
انقباض گل سفالگری
خاک در هر دو مرحله ی خشک شدن و حرارت دهی منقبض میشود.
خاک های سفالگری متفاوت به میزان متفاوت منقبض میشوند که این میزان میتواند حداقل %4 و برای برخی خاک ها، حداکثر %15 باشد.
بسته به نیازی که به ظریف کاری دارید، حتی یک درصد هم میتواند تفاوت قابل توجهی ایجاد کند.
بنابراین، انتخاب خاک و طراحی بر روی سفال، باید میزان انقباض و دمایی را که برای حرارت دهی بر میگزینید را توجیه کند.
برای مثال، ما از خاک سفالگری استاندارد بالدوین 192 استفاده میکنیم و این خاک در حرارت مخروط 6 سنگ آذر سنجی به میزان %11 منقبض میشود.
آزمایش ما نشان داد که از این مقدار، %5 طی فرایند خشک سازی، %2/1 طی حرارت دهی سفال یکبار حرارت دیده و %5/5 طی حرارت دهی لعاب روی میدهد.
میزان کلی %11 در شکل زیر نشان داده شده است(قبل و بعد).
همچنین، طی چندین سال کار در حرارت دهی به این دست یافتیم که حتی اگر نوع
خاک انتخابی یکسان باشد، میزان انقباض میتواند از دسته ای تا دسته ای دیگر، یک الی دو درصد متغیر باشد.
جایی که دقت اهمیت داشته باشد، ما هر دسته را قبل از انجام پروژه مورد آزمایش
قرار میدهیم یا به کارگروه مشتریان می گوییم تا انتظار تغییر بین +/- 3% را داشته باشند.
دمای حرارت دهی به گل سفالگری
بطور کلی، سه محدوده حرارتی وجود دارند.
اگرچه تفاوت کمی بین سفالگران در این زمینه وجود دارد، اما این محدوده ها بطور کلی به شکل زیر در نظر گرفته میشوند:
- حرارت پایین: از مخروط 06 تا مخروط 3 (1010 C – 1168 C)
- حرارت متوسط: از مخروط 4 تا مخروط 7 (1182 C – 1254 C)
- حرارت بالا: از مخروط 8 تا مخروط 10 (1268 C – 1304 C)
طی حرارت دهی، برای گل سفالگری چه چیزی رخ میدهد؟
طی چرخه ی کامل حرارت دهی خاک سفالگری در کوره، خاک سفالگری از ماده ای کاملا
شکننده به ماده ای سخت مانند سنگ (سرامیک) تبدیل میشود که در برابر آب
نفوذ ناپذیر است و گذرزمان نیز آن را تخریب نمیکند. بعد از اینکه خاک کاملا خشک شد،
“استخوانی شد”، و در کوره قرار گرفت، حرارت دهی آغاز میشود که شامل چندین مرحله
است و در زیر به صورت اجمالی توضیح داده شده است.
1. سوختن کربن و سولفور
خاک های سفالگری شامل کربن، مواد آلی و سولفور هستند که در دمای بین 300 تا 800 درجه سانتی گراد، میسوزند.
2. خارج شدن میزان آبی که پیوند شیمیایی برقرار کرده است.
بعد از اینکه خاک کاملا با هوا خشک شد، همچنان حاوی تقریبا %15 اب است که از لحاظ شیمیایی پیوند برقرار کرده اند.
از لحاظ شیمیایی، خاک رس از یک مولکول آلومینیوم و دو مولکول سیلیکا است که با دو مولکول آب پیوند داده اند.
دقیقا در همان زمانی که کربن و سولفور میسوزند، پیوند شیمیایی آب با سایر مولکول ها در اثر گرما، سست و ضعیف میشود.
آب در دمای بین 350 تا 800 درجه سانتی گراد کاملا پیوند خود را از دست میدهد و از خاک خارج میشود.
بدون اینکه هیچ انقباض فیزیکی رخ دهد، ظرف سبکتر میشود.
در این مرحله این امر بسیار مهم است تا افزایش حرارت آرام و کند باشد تا از خروج سریع بخار جلوگیری کند که میتواند موجب انفجار شود.
3. دگرگونی کوارتز
کوارتز، سیلیکا اکسید هم نامیده میشود، یک ساختار کریستالی دارد که در دمای 573 درجه سانتی گراد تغییر میکند.
این تغییر در ساختار کریستالی موجب میشود تا اندازه ی سفال طی حرارت دهی
به اندازه ی %2 افزایش یابد و این %2 را هنگام خنک سازی از دست دهد.
سفال حاصل طی این تغییر شکننده است و میزان دمای کوره نیز باید افزایش یابد.
4. گداختن / بیسکوئیت مانند شدن
این فرایند از تقریبا دمای 900 درجه سانتی گراد شروع میشود و ذرات خاک رس در این دما شروع به ترکیب شدن میکنند.
این فرایند گداختن نامیده میشود که بعد از به اتمام رسیدن آن، خاک رس تبدیل به سرامیک میشود.
زمانیکه حرارت به چیزی بین 982 تا 1065 رسید، بیسکوئیت مانند شده است.
در این مرحله، سرامیک متخلخل، تا حدی شکننده و هنوز شیشه ای نشده است و به آن سفال غیر شیشه ای یا بیسکوئیت مانند می گویند.
قبل از اینکه لعاب خام به آن سفال بچسبد و قبل از حرارت دهی لعاب، سفال میتواند مرطوب شود.
5. شیشه ای کردن و پختگی گل سفالگری
شیشه ای سازی ترکیب متوالی از یک خاک رس است که محصول نهایی را محکم تر و با دوام تر میسازد.
همچنان که شیشه ای سازی همراه با افزایش دما انجام میشود، نسبت پیوند شیشه ای
افزایش یافته و تخلخل سرامیک حرارت دیده کاهش می یابد.
همچنین در همین مرحله است که کانی مولیت یا کریستال های آلومینیوم سیلیکات
شکل میگیرند و بعنوان چسباننده، میزان قدرت خاک را افزایش میدهد.
در بسیاری از موارد، لعاب به تنهایی موجب نفوذناپذیری سفال در برابر آب نمیشود.
با این حال، پورسلین که در میان یکی از شیشه ای ترین سرامیک ها قرار دارد، حتی بدن لعاب هم نفوذ ناپذیر است.
ظروف سفالین سنگ نما نیمه شیشه ای هستند و بدون لعاب، نفوذ ناپذیر نیستند.
6. خنک سازی گل سفالگری
شکل کریستالی سیلیکا، همچنان که خنک سازی آن میگذرد (220 C)، باید به آرامی خنک شود.
این حالت از این دمای حیاتی میگذرد تا از ترک دار شدگی جلوگیری شود.
معیارهای انتخاب گل سفالگری بدنه چیست؟
1. فرایند ساخت: دست سازی، چرخ کوزه گری، پیکر تراشی یا ریخته گری
2. اندازه و شکل کارتان
3. بافت سطح
4. نوع و دمای حرارت دهی
5. کاربرد محصول نهایی
6. تاثیر لعاب رنگی بر روی خاک
گل سفالگری مناسب برای کارهای دستی و مجسمه سازی
نیاز اولیه برای ساخت خاک سفالگری با دست، استحکام و شکل پذیری است.
استحکام
به قابلیت خاک رس حالت گرفته برای محکم ماندن در هنگام ساخت، بکاربردن و افزودن
شکل ها بدون فرورفتگی، کشسانی یا ترک خوردگی، استحکام می گویند.
شکل های دست ساز در مرحله ی خام بودن سفال، به استحکام زیادی نیاز دارند.
همچنان که این شکل های دست ساز بزرگتر یا صاف تر میشوند، نقش استحکام نیز در آنها بیشتر میشود.
برای مواردی که با دست ساخته میشوند، استفاده از نسبت بیشتری آجر شاموتی، معمول است.
این آجر شاموتی، بسته به ویژگی های سطحی که سفالگر نیاز دارد، میتواند ظریف یا زبر باشد.
اینگونه افزایش میزان زیادی از آجر شاموتی میتواند منجر به خشک شدن سریعتر با هوا
بهمراه کاهش امکان ترک خوردگی طی فرایند خشک شدن، شود.
شکل پذیری
یک اثر دست ساز بمنظور اینکه کارایی داشته باشد، باید شکل پذیر نیز باشد.
هر چقدر این شکل ها با شدت بیشتری ساخته شوند، گل سفالگری به شکل پذیری بیشتری نیاز خواهد داشت.
شکل دادن به گل سفالگری
سه ویژگی اصلی برای شکل دادن به یک خاک سفالگری مورد نیاز است:
- میزان بالای شکل پذیری
- نسبت پایین جذب آب
- بقدری محکم باشد که بتواند هنگامئ ئاستفاده شدن، شکل خود را حفظ کند.
گل سفالگری مناسب برای چرخ سفالگری
شکل پذیری
مهم ترین ویژگی لازم برای شکل دادن به گل سفالگری برای اینکه بتواند کارایی و
حرکت مناسب بر روی چرخ سفالگری داشته باشد، شکل پذیری است.
پورسلین بشدت شکل پذیر است و اغلب برای شکل دادن از آنها استفاده میشود.
با اینحال، هر چقدر یک خاک شکل پذیر تر باشد، بیشتر منقبض میشود و از این رو، هنگام خشک شدن به میزان پوشش بیشتری نیاز دارد.
استحکام
خاکی که آن را شکل میدهید، برای اینکه بتواند زمانیکه با آن کار میکنید و در حین
شکل دادن بطور عمودی بایستد، باید از استحکام کافی برخوردار باشد.
بمنظور اینکه این استحکام را داشته باشند، گل سفالگری در حال شکل گیری، حاوی ذراتی چون ماسه یا آجر شاموتی یا هر دوی آنها هستند.
هنگامی که از آجر شاموتی برای شکل دادن بر روی چرخ سفالگری استفاده میشود،
باید ظریف باشد تا بتواند بدون اینکه به دست سفالگر آسیب بزند، استحکام کافی را فراهم کند.
بطور کلی، گل سفالگری که بر روی چرخ در حال شکل دادن است، نباید حاوی بیش از 7 تا 9 درصد از ذرات افزودنی باشد.
جذب آب
هر چه که کار بیشتری با گل سفالگری بر روی چرخ سفالگری انجام شود، خاک نرم تر
میشود و همچنان که آب با خاک ترکیب میشود، احتمال فرو رفتگی و محدود شدن اندازه و ارتفاع ظرف نیز افزایش می یابد.
به همین خاطر، میزان جذب آب حائز اهمیت است. خاک های شکل پذیر نسبت به خاک های با مواد سازنده ی زبر، میزان آب کمتری جذب میکنند.
این بدین معناست که کار با خاک، سخت تر و خسته کننده تر است و احتمال آسیب به ماهیچه ها و مفاصل نیز وجود دارد.
بنابراین، یک خاک برای شکل پذیری مناسب بر روی چرخ سفالگری، باید بین شکل پذیری، استحکام و میزان جذب آب توازن وجود داشته باشد.
طبقه بندی های گل سفالگری
انتخاب گل سفال گری بر اساس انواع سفالگری فرق دارد. بعنوان یک سفالگر، فکر میکنید که چه خاکی مناسب نیاز شماست؟ چه چیزی را باید بدانید؟ چگونه به آن پی بردید؟
سه نوع از رایج ترین خاک های سفالگری، خاک سفالگری نسوز، خاک سفالگری سنگ نما با حرارت متوسط و با حرارت بالا و پورسلین میباشند.
خاک های سفالگری را میتوان با ترکیب خاک های خشک و افزودنی ها بهمراه آب
تولید کرد، بدین شکل، شما گل سفالگری دلخواه خود را برای کاربرد خاص خود ایجاد کرده و در هزینه ی خود صرفه جویی می کنید.
گل سفالگری نسوز
خاک های نسوز، قدیمی ترین نوع خاک برای سفالگران هستند و رایج ترین خاک ها هستند که در طبیعت یافت می شوند.
این خاک ها بسیار شکل پذیرند و کار با آنها نیز آسان است.
خاک های نسوز حاوی آهن و سایر ناخالصی های معدنی هستند که موجب میشوند
تا خاک به سختی مطلوب خود در دمایی پایین تر، بین 950 تا 1100 درجه سانتی گراد،
دست یابد که نتیجه ی آن سرامیکی متخلخل، انعطاف پذیر، غیر شیشه ای و نرم تر
میشود که رنگ پذیری بالا را بعد از حرارت دهی ممکن میسازد، انقباض را کم میکند و براحتی میتوان آنرا رنگ زد.
سفال های نسوز لعاب نزده، مانند تراکوتا، متخلخل اند و در برابر آب نفوذ ناپذیر نیستند.
خاک های نسوز در طبیعت فراوان اند و عمدتا برای ساخت آجرها و کاشی ها از آنها استفاده میشود.
تا زمانی که سفال های نسوز لعاب زده نشوند، برای ظرف هایی که مایعات را در آن نگه میدارند، کارایی ندارد.
محصولات لعاب زده ی خاک نسوز در برابر محصولات لعاب زده ی خاک های سنگ نما، بنظر شکننده ترند.
خاک های نسوز معمولا دارای رنگ های قرمز، نارنجی، زرد و خاکستری روشن میباشند.
رنگ های سفال های نسوز حرارت دیده شامل قهوه ای، قرمز، نارنجی، زرد مایل به قهوه ای، خاکستری و سفید میباشند.
رنگ های حرارت دیده اغلب بوسیله ی محتوای ناخالصی های معدنی و نوع حرارت دهی تعیین میشوند.
از آنجایی که حرارت دهی لعاب ها در دمای پایین تری صورت میگیرد،
این لعاب ها نسبت به لعاب های سفال های سنگ نما که در دمای بالا حرارت میبینند، رنگ روشن تری دارند.
گل سفالگری سنگ نما
خاک سفال های سنگ نما شکل پذیر و اغلب هنگام مرطوب بودن، خاکستری رنگ است.
رنگ حرارت دیده ی آنها بین محدوده ی خاکستری روشن و زرد مایل به قهوه ای تا خاکستری و قهوه ای است.
رنگ های حرارت دیده شدیدا تحت تاثیر نوع حرارت دهی میباشند.
خاک های سفال سنگ نما دارای عامل جذبی 2 تا 5 درصد میباشند و معمولا در محدوده ای بین 1150 تا 1300 درجه سانتی گراد حرارت میبینند.
به سفال های حاصل از اینگونه خاک ها “سنگ نما” گفته میشود، چون ظروف حرارت دیده، ویژگی هایی مانند سنگ را دارا هستند.
سفال های سنگ نما با لعاب خود بخوبی پیوند میدهند و بعد از حرارت تا پختگی، نفوذ ناپذیر میشوند.
طی مراحل شکل دهی و حرارت دهی، این خاک ها سخت و مناسب هستند.
خاک سنگ نما برای استفاده بین سفالگران بسیار رایج است.
رنگ های سفال های سنگ نمای حرارت دیده در محدوده ی زرد مایل به قهوه ای یا خاکستری روشن تا قهوه ای یا خاکستری تیره میباشد.
بخاطر ویژگی های سفت و سخت بودن، این خاک برای ساخت مواردی همچون ظرف های سفالی برای خوراک عالی است.
هر چقدر که دمای حرارت دهی برای پختن خاک سفال سنگ نما بیشتر باشد، سفال حاصل، با دوام تر و در برابر اب، نفوذ ناپذیرتر است.
پورسلین / کائولین / گل خاک رس
این دو خاک سفالگری، تقریبا یکسان اند و بعنوان بهترین خاک های موجود برای سفالگری در نظر گرفته میشوند.
همچنین، گران قیمت ترین خاک های سفالگری نیز میباشند.
این خاک ها حاوی مقادیر بالای سیلیکات هستند و در برابر دمای بالا نیز مقاوم اند.
اگر شما میخواهید یک سفال با کیفیت بسازید، پس این نوع خاک میتواند بهترین انتخاب شما باشد.
تا زمانیکه شما خاکی را که با آهن اکسید ترکیب شده است را خریداری نکنید تا رنگ آن را قرمز تر سازید، سفال سفید یا کم رنگ خواهد بود.
پورسلین که میزان جذب آن 0 تا 1 درصد است، محصول تلاش و پیشرفت چندین صد ساله ی سفالگران اولیه ی چین است.
ماده اصلی آن کائولین است که به نام خاک چینی نیز شناخته میشود.
کائولین دارای نقطه ذوب حدود 1801 درجه سانتی گراد است و بخاطر شکل پذیری کم، شکل دادن آن سخت است.
بمنظور این که به گل سفالگری متراکم، سخت، سفید رنگ و نیمه شفاف به نام
پورسلین دست یابیم، کائولین با سایر خاک ها ترکیب میشود تا میزان کارپذیری را افزایش و دمای حرارت دهی را کاهش دهد.
معمولا، پورسلین در دمایی بالاتر از 1260 درجه سانتی گراد حرارت میبیند، با این حال،
میتوان آنرا با افزودن مواد غیر معمول در دمای پایین 1037 درجه سانتی گراد حرارت داد.
چون از ذرات ریزی تشکیل شده است، پورسلین ویژگی های مطلوبی از صاف بودن را
ارائه میدهد و میتوان انرا حتی بصورت بسیار نازک ساخت تا به شکل ظریف و نیمه شفاف آنرا در آورد.
با این حال، بخاطر شکل پذیری پایین، کار با آن طی فرایند شکل دهی بر روی چرخ سفالگری سخت است.
از آنجایی که چگالی آن تا تقریبا نقطه ذوب خاک بطور مطلوب حاصل نمیشود، در مراحل حرارت دهی و خشک کردن براحتی ترک میخورند.
انواع خاک رس برای سفالگری
توپ های گلی شدیدا شکل پذیرند و حاوی ناخالصی های معدنی کمی هستند.
آنها در دمای حدودا 1300 درجه سانتی گراد به سختی مطلوب خود میرسند.
زمانی که مرطوب اند، خاکستری تیره هستند و بعد از حرارت دهی، به رنگ خاکستری روشن یا زرد مایل به قهوه ای روشن در می آیند.
توپ های گلی یک مشکل جدی دارند.
بدلیل میزان انقباض بیش از حد طی فرایند خشک سازی و حرارت دهی، از آنها نمیتوان به تنهایی استفاده کرد.
با این حال، زمانی که به سایر خاک ها بمنظور افزایش کارایی و شکل پذیری افزوده شوند، بسیار مفید خواهند بود.
رنگ های گل سفالگری
خاک رس به رنگ های سفید، سفید مایل به خاکستری و رنگ های تیره مانند ترا کوتا وجود دارد.
بخش هایی که تصمیم شما را تحت تاثیر قرار میدهند، تاثیر لعاب بر روی سفال ساخته شده و حفاظت از کارگاه میباشند.
تاثیر لعاب زنی به گل سفالگری
ما با استفاده از لعابی مشابه بر روی خاک های مختلف و برخی از لعاب ها، کاشی های زیادی را آزمایش کردیم، نتایج نهایی بسیار متفاوت اند.
مطمئن شوید که قبل از انجام کار بر روی مقدار زیاد، خاک های متفاوت را با لعاب خود مورد آزمایش قرار دهید.
کاربرد گل سفالگری ترکیبی
اگر دو نوع خاک رس مختلف در یک ظرف استفاده شوند، میزان انقباض عمدتا متفاوت
خواهد بود و طی فرایند خشک سازی و/یا حرارت دهی، ممکن است جداسازی رخ دهد.
در موردی که ما با آن کار میکردیم، میخواستیم از پوشش بعنوان یک بافت سطحی
تزئینی استفاده کنیم اما میزان اجر شاموتی در نوعی از گل سفالگری سنگ نمایی که استفاده کردیم،
موجب شد تا محصول نهایی زمخت شود و خوش نما نباشد.
ما به این فکر کردیم تا پوششی از خاک هایی با میزان اجر شاموتی کمتر را ساخته یا
خریداری کنیم، اما جدا شدن و تفاوت رنگ ها مشکلی را ایجاد کرده است.
راه حل ما این بود تا پوششی را ساخته و دوبار آنرا با الک سیمی 100 غربال کنیم.
این راه حل نزدیک به 15 سال است که موثر واقع شده است.