نحوهی ساخت مجسمه سیمی
در حال حاضر با استفاده از انواع مختلفی از سیم و استیل این مجسمهها ساخته می شود
نکات بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد که قصد داریم با استفاده از ، عکس و
متن با شما به اشتراک بگذاریم.
علاوه بر این مطلب شما میتوانید در کلاس های آموزش مجسمه سازی با فلز
تصویرگران پویا اندیش شرکت کنید و حرفه ای ترین آثار را به دیگران عرضه کنید
مرحلهی 1: طراحی مجسمه سیمی
در ابتدای فرآیند طراحی، باید فضایی که قرار است مجسمه در آن قرار بگیرد را بازدید کرد
و احتمالات و حالتهای مختلف را در نظر گرفت.
در مورد مجسمهای که قرار است در ادامه بسازیم، ما یک پری را میخواستیم که
روی درخت باشد و انگار کسی متوجه حضورش شده و میخواهد فرار کند.
به خاطر ماهیت درخت، این ایده به وجود آمد که پری را در حالت پرواز قرار دهیم
طوری که یک نقطهی تماس با درخت داشته باشد و این نقطه وزن مجسمه را تحمل کند.
- نکته:
مجسمهها سهبعدی هستند و فقط در حالت سهبعدی میتوان آنها را درک کرد.
چشمهای شما عمق میدانی را ایجاد میکند و هنگامی که دور یک مجسمه میچرخید،
ذهن شما میتواند یک مدل سهبعدی از آن را تولید کند.
این مدل را نمیتوان به درستی از طریق نقاشی یا عکس منتقل کرد و به همین دلیل
سخت است که از روی نقاشی یا عکس تشخصی دهیم آیا مدل سهبعدی مجسمه
تأثیرگذار خواهد بود یا خیر.
پس بعد از اینکه روی حالت مجسمه تصمیم گرفتیم، باید مدلی کوچک از آن ساخته شود
تا بتوانیم آن را بچرخانیم و دستکاریهای لازم را تا رسیدن به نتیجهی مطلوب ادامه دهیم.
مرحلهی 2: اسکلت مجسمه سیمی
اولین قطعه از اسکلت مجسمه، ستون آن است که بقیهی عناصر روی آن نصب میشوند.
این ستون از میلهی استیل است که باید از یکی از شاخههای بزرگ درخت آویزان شود.
در این مجسمه، دست پری دور شاخهی درخت پیچیده میشود و نگهدارندهی مجسمه
است. مجسمهی حدود یک متری، تقریباً 10 کیلوگرم وزن خواهد داشت.
برای تحمل این وزن (در شرایط آبوهوایی مختلف) نیاز است تا
ستون به اندازهی کافی محکم باشد.
- نکته:
توجه به جزئیات در این مرحله بسیار مهم است.
شاید به نظر برسد که میتوان این مرحله را با دقت پایینی به اتمام رساند
اما بیدقتیهای شما در این مرحله ممکن است دردسرهای بزرگی را
در مراحل بعد ایجاد کند.
ستون مربوط به دستها و پاها کمی بلندتر در نظر گرفته میشوند
تا بعداً بتوان راحتتر با آنها کار کرد. سپس، با استفاده از سیمهایی نرم،
تکههای اسکلت به یکدیگر متصل میشوند تا بدنهی اولیه شکل بگیرد.
مرحله 3: قلب سنگی مجسمه سیمی
هر کدام از این مجسمهها منحصربهفرد است
و اثر هنری خاص و مجزایی تلقی میشود.
شاید سازنده دوست داشته باشد تا یک ویژگی و نشان خاصی را به اثر
اضافه کند. برای مثال می شود داخل مجسمه، چیزی قرار داده شود.
به نظر میرسید که قلب سنگی بهترین ایده باشد زیرا ویژگی خاصی را به مجسمه میدهد،
آن را عاشقانهتر میکند و همچنین یک نشان تجاری است.
برای این منظور، یک سنگ سیقلی و قلبیشکل انتخاب شده
و نام مالک اثر همراه با پیام خاصی روی این سنگ هک میشود.
- نکته:
واضح است که به دلیل اندازهی کوچک سنگ، پیام هک شده روی آن نیز باید کوتاه باشد.
سپس، این قلب سنگی در مکانی که قلب انسان قرار دارد،
در داخل اسکلت مجسمه جاسازی میشود و بعد، روی آن با سیمهایی که نقش
گوشت و پوست مجسمه را دارند پر میشود.
مرحلهی 4: گوشت مجسمه سیمی
جزئیاتی که میتوانید در مجسمه به آن دست پیدا کنید،
ارتباط مستقیمی با قطر سیم مورد استفاده دارد.
اولین تلاش برای ساختن مجسمههای سیمی با سیم 3 میلیمتری گالوانیزه است
که کار با آن بسیار سخت است.
می توانید از 3 سیم مختلف استفاده کنید:
- 3 میلی متری برای اسکلت و حجم اصلی عضلهها
- 5/2 میلیمتری برای عضلهها
- 2 میلیمتری برای پوست (جزئیات)
- نکته:
در ابتدا سعی شد تا از سیمهای نازکتر برای عضلهها استفاده شود
تا به جزئیات بیشتری برسیم اما با توجه به مقیاس این مجسمه،
به خوبی جواب نداد. سیمهای نازک توانایی نگه داشتن فرم در این اندازهی
نسبتاً بزرگ را نداشت. یکی از اشتباهات اولیه این است که ساختن بافت دست و پا
زود شروع شود. نکته اینجاست که نباید مستقیماً سراغ شکل نهایی رفت
بلکه باید عضلهها را طوری ساخت که انگار بدن واقعی هستند.
برای مثال، استخوان قلم پا بسیار نزدیک به پوست است،
پس باید عضله را فقط به قسمت پشتی آن (ساق) اضافه کرد
و سیمهای نازکتر (پوست) را روی آن کار گذاشت.
در تصویر زیر فقط از سیمهای 3 میلیمتری در این مرحله استفاده شده است.
مرحلهی 5: دست و پای مجسمه سیمی
بافت دستها و پاها از سیم 5/2 میلیمتری درست شده و سپس روکشی از سیم
2 میلیمتری نیز روی آن قرار گرفته است. اگر تعداد زیادی از این مجسه ها درست می کنید
می توانید با استفاده از دریل سوراخهایی روی میز تعبیه کنید که با قرار دادن میخ روی آنها
و پیچاندن سیم دور آن، قالب دست و پا به وجود آید.
خم کردن سیم دور میخها بسیار راحت است و تنها کاری که نیاز است انجام دهید
این است که اندازهای که تمایل به کار روی آن دارید را مشخص کنید.
- نکته:
دستهای راست و چپ را میتوان با یک قالب درست کرد و فقط کافی است
آن را بچرخانید. اما در مورد پا دقت داشته باشید که قوزک عمود بر استخوان پا
نصب میشود و به همین دلیل باید پای چپ و راست در دو قالب مجزا تهیه شوند.
در این مرحله نیز از سیم 3 میلیمتری برای ساختن بافت انگشتها استفاده شده است.
مرحلهی 6: اضافه کردن دستها و پاها به اسکلت مجسمه سیمی
قبل از اینکه دستها و پاها را به بدنه اضافه شوند، باید کمی بافت به بدن اضافه کنید
تا شکل کلی آن دستتان بیاید. داشتن تصور و دید بهتر نسبت به بدن موجب میشود
که بتوانید موقعیت دستها و پاها را بهتر تنظیم کنید.
- نکته:
خیلی به اندازهگیریها متکی نباشید. شاید ابعاد و تناسبهایی که در کتابها
برای بدن نوشته شده، در عمل نتوانند به نتیجهی خوبی منتهی شوند.
دنبال چیزی باشید که از دیدگاه خودتان درست به نظر میرسد.
دست و پا را در جایگاه مناسب قرار داده و سیمهای اضافهی آنها را دور بازو و ساق
بپیچید. کمی به عقب بروید و به آن نگاه کنید؛ جای دست و پا را تا زمانی که
رضایتتان حاصل شود، تغییر دهید.الان میتوانید سیمهای بیشتری را به بدن
اضافه کرده و گوشت و پوست بیشتری برای آن درست کنید.
مرحلهی 7: بافت گوشتمانند مجسمه سیمی
این مرحله زمان زیادی را از شما میگیرد. روی کل بدن کار کنید و به صورت یکنواخت
به تمامی قسمتها بافت عضلانی و گوشتی اضافه کنید.
- نکته:
سیم را از روی حفرهها عبور ندهید. قبل از اینکه به حفرهها برسید،
سیم را به داخل بدن هدایت کنید، در غیر این صورت، سیمها را به مناطقی اضافه
میکنید که نیازی به وجود آنها نیست. حواستان به عضلههای بدن باشد
و روی آن نواحی به خوبی کار کنید.
عینک ایمنی بگذارید!
در هنگام برش انتهای سیمها، قطعات فلزی به سمت شما پرتاب خواهند شد
و ممکن است به چشم شما آسیب جدی وارد کنند.
برای حفظ ایمنی از عینکهای مخصوص استفاده کنید.
مرحلهی 8: اضافه کردن جزئیات به مجسمه سیمی
چیزی که باعث ماندگار شدن یک اثر هنری در ذهن افراد میشود، جزئیات آن است.
فارغ از تلاش بسیاری زیادی که برای رعایت کردن تناسبهای بدن انجام داده اید،
سعی کنید که جزئیات مناسبی را نیز به آن اضافه کنید.
- نکته:
سعی کنید زیاد در جزئیات غرق نشوید وگرنه ممکن است مجسمه شبیه به اسکلت یک زامبی شود!
جزئیاتی که نمای خوبی به کار میدهند شامل این مواردند:
تاندونها در مناطق عضلهای که راهنمای خوبی برای تشخیص جهت مجسمه هستند؛
و ناف که نقطهای کانونی را در مرکز یک پنل بزرگ و تقریباً صاف به وجود میآورد.
مرحلهی 9: کلاه برای مجسمه سیمی
چارچوب این کلاه یک رشته سیم ساده است که 6 حلقهی پشت سرهم توسط آنها
ایجاد شده. مقداری توری فلزی نیز بریده شده و دور این قاب قرار گرفته است.
خیلی نگران شکل کلاه نباشید؛ سیمها توری اضافه زیر کلاه قرار میگیرند
و در اثر نهایی دیده نمیشوند.
- نکته:
سیمهای اضافه را در یک نقطه جمع کرده و کمی آنها را خم کنید
تا ظاهری طبیعیتر بدست بیاورند.
توری را دور کلاه بپیچانید و قسمتهای اضافه را ببرید. حتماً از دستکش استفاده کنید
زیرا انتهای توریها بسیار تیز است. کلاه را روی سر مجسمه گذاشته و با استفاده از
یک سیم که مستقیم وارد سر آن میشود، کلاه را محکم کنید.
مرحلهی 10: ساختن بالها
قاب بال از سیم 3 میلیمتری ساخته میشود. مقداری سیم اضافه برای قاب در نظر بگیرید
تا بتوانید آن را دور مجسمه بچرخانید و بال را خوب محکم کنید.
توری را حدود 3 سانت بزرگتر از قاب برش بزنید.
- نکته:
اضافهی توری را دور قاب بپیچید و با استفاده از یک سیم بسیار نازک آن را در سراسر
قاب محکم کنید.
سیم دو میلیمتری را به دلخواه خود از داخل خانههای توری رد کنید تا طرحی شبیه به
بال سنجاقک ایجاد شود. یک دور بال را چک کنید و هر جایی که نوک تیزی
بیرون آمده، برش بزنید.
مرحلهی 11: وصل کردن بالها به مجسمه سیمی
با استفاده از پیچگوشتی سوراخی را در ناحیهی قفسهی سینه و پشت ایجاد کنید.
انتهای سیم قاب را از داخل سوراخ رد کرده و گره بزنید.
- نکته:
قبل از نصب مجسمه در محل مورد نظر، جهت بالها را تغییر ندهید
زیرا ممکن است در جریان نصب خم شوند. بعد از اتمام نصب، آنها را تنظیم کنید.
با استفاده از گیرهی جی، بالها را به خوبی در قسمت پشتی مجسمه محکم کنید.
سیم اضافهی بال را از روی شانهها رد کرده و مجدداً دور خود بال بپیچید.
هر سیمی که شل باقی مانده را محکم گره بزنید.
مرحلهی 12: نصب
مجسمهی پری را نصب کنید
(در این مورد، مجسمه با استفاده از بسط روی درخت پیچ شده).
بالها را هم تنظیم کنید تا حالت ایدهآل خودتان را بدست آورد.
جهت ثبت نام و اطلاع از شرایط کلاس های آموزش مجسمه سازی