مجسمه سازی فیگوراتیو در دوران باستان
عمده مجسمه های فیگوراتیو از زمان باستان بر پایه خدایان مذهبی یا نشان دهنده وقایع مذهبی هستند.
مجسمه پیتای میکل آنژ نشان می دهد که حضرت عیسی بر روی دامن حضرت مریم دراز کشیده است.
بسیاری از مجسمه های حضرت داوود که توسط هنرمندان گوناگونی ایجاد شده اند،
صحنه ای از انجیل را نشان می دهند که داوود، جالوت را در بطری ملاقات می کند.
کلیساها و معابد سراسر دنیا از مجسمه های فیگوراتیو برای نقل کردن نظرات و بیان داستان ها استفاده می کنند.
همچنین، مجسمه های فیگوراتیو ابزاری برای یادآوری هستند.
ما می دانیم که اشکال تاریخ چگونه هستند زیرا از آن ها مجسمه های نیم تنه و کامل وجود دارد.
مجسمه ها، مقبره ها و آرامگاه ها را زیبا می کنند.
مثال های زیادی از مجسمه ها هستند که منشاشان در چین بوده و آزمایشهای فراوانی
در اروپا برای تکرار فرآیند ساخت این مجسمه ها انجام شده است .
اولین مجسمه فیگوراتیو چینی در آلمان تولید شد.
یوشابتی، مجسمه های مربوط به مراسم تدفین در مصر باستان هستند.
یوشابتی ها میان قبر قرار می گیرند و مقصود از این کار این است که، این مجسمه ها نقش جانشین مرده را ایفا کنند.
چون مردگان در دنیای بعد از مرگ باید کارهای دستی انجام دهند.
این کار از اواسط پادشاهی تا حدود دو هزار سال بعد یعنی پس از پایان دوران بطلمیوس (جغرافی دان و منجم) ادامه یافت.
بیشتر یوشابتی ها در اندازه های کوچک هستند و در انواع گوناگونی تولید می شوند.
یوشابتی هایی هم هستند که استثنائا در اندازه های بزرگتری هستند.
یوشابتی ها نقش پیشخدمت هایی را دارند که کارهای مربوط به مردگان را در عالم اموات انجام می دهند.
در این جا کلکسیونی از مجسمه ها را می بینید که از دوران باستان تا دوران مدرن طبقه بندی شده اند.