آموزش نقاشی کوبیسم

مکتب کوبیسم (میلادی 1922-1907)

آغاز جنبش کوبیسم را می توان در اثر پل سزان در سال 1907 به نام (اتاق پاییز) جستجو کرد.
عقیده کلی کوبیست ها بر طرد کردن سنت قدیمی پرسپکتیو یا علم استفاده از مناظر و مزایا بود،
که از دوره رسانس بر کلیه آثار هنری سایه افکنده بود.
این جنبش در واقع سعی داشت به نوعی خاصیت واقعی بودن را از عناصر اثر حذف کند.
به این صورت که گاهی اجازه می داد تا عناصر و فیگورها فضایی خالی یا حفره هایی در میانشان باشد،
زمینه کار با خود عناصر تلفیق شوند و یا اشیاء از زوایای متعددی به نظر برسند.
از نقاشان بسیار معروف این سبک می توان به (پابلو پیکاسو) و (جرج براکسا) اشاره کرد.
در اثر سزان – اتاق پاییز – استفاده از فرم های هندسی و طبیعت سده شده تاثیر بسیاری بر پیکاسو و براک گذاشت.

نقاشی کوبیسم

پیکاسو که در سال 1906 یعنی درست یک سال قبل از شکل گیری این اثر با هنر غیر عربی؛
همانند هنر در اسپانیا و هنر افریقای متاثر از هانری ماتیس آشنا شده بود،
همگی سبب شدند تا پیکاسو جذب استفاده انتزاعی و پیکره های انسانی ساده شده به جای فرم های طبیعی شود.
همچنین عقیده سزان به این بود که پرسپکتیو نوعی خطای دید است،
که اجازه نمی دهد که بیننده بپذیرد که نقاشی یک امر دو بعدی است.
او دوست داشت که فضاهای آثارش را پهن تر جلوه دهد تا سطوح بیشتری به نظر برسند
و در نتیجه تاکید بیشتری بر این واقعیت کند که نقاشی و واقعیت با هم تفاوت دارد.

کوبیسم اولین مکتب انتزاعی:

کوبیسم جنبشی به واقع انقلابی بود که اولین مکتب انتزاعی تلقی می شود،
و پاسخی به دنیایی بود که تغییرات آن سرعتی به مانند سرعت نور داشت.
در 4 دهه سالهای 1910-1870 میلادی و جامعه غرب شاهد پیشرفتهای تکنولوژیکی بسیاری در قیاس با 4 سده قبلی بود.
در این دوران، اختراعاتی مثال عکاسی، سینما، صدابرداری و تلفن، اتومبیل و هواپیما را شاهد بودیم.
مساله اساسی هنرمندان چگونگی انعکاس مدرنیسته ولی با استفاده از همان روشهای سنتی سابق بود.
که 4 قرن استفاده شده بود.

آنها روشی افراطی تر جهت ارائه هنر داشتند همانطور که تکنولوژی مرزهای ارتباط ها را هر لحظه در می نوردید.
محدودیت های ایجاد شده توسط پرسپکتیو به عنوانی نوعی عامل بازدارنده محسوب شد که جلوی ارتقاء کوبیسم را می گرفت.
این که تصویر کشیده شده با پرسپکتیو تنها از یک زاویه دیده شود کلیه نظریات این گروه را محدود می کرد،
به این دلیل که این تصویر دچار نوعی یخ زدگی می شد در حالیکه کوبیست ها به دنبال چیز دیگری بودند.

وقتی بیننده به شی ء نگاه می کند، چشمانش آن شیء را اسکن می کند و تا زمانی که برای دیدن زوایای دیگر آن حرکت نکند، دیدن قسمت دیگری شیء امکانپذیر نمی باشد.
در نتیجه کوبیست ها این باور را داشتند که (چشم ما) (منظور از چشم دید می باشد) مجموعه ای از چندین زاویه مختلف در مورد یک شی می باشد
و ساختار هر شی محدود به تنها یک زاویه نبوده و نیست – چیزی که در پرسپکتیو خلاف این موضوع ثابت می شود.

کوبیسم؛ واقع گرایانه یا انتزاعی ؟

کوبیسم بر خلاف ظاهر غیر واقعی خود، دارای تفکری کاملا واقع گرایانه می باشد،
که به واقعیت شی و آنچه وجود واقعی دارد و نه آنچه که فقط وجود بصری دارد می پردازد.
یک اثر معمولی کوبیست، مردم واقعی، اماکن و اشیاء را نشان می دهد ولی نه تنها یک زاویه دید.
در عوض قسمت های زیادی از یک مضمون و موضوع را از زوایای متفاوت نشان می دهد.
تمامی ذهنیات ما از یک فضا همانند قسمت های پیشین عقب و پشت یک شی و جوانب آن به صورت قابل تبدیل به یکدیگر اجرا می شوند.
از هنرمندان این مکتب می توان به: خوان گری، فرناند لژه ،روبر دولونه، آلبر گلز، ژان متزینگر، لویی مارکوزی و ماری لارنسین اشاره کرد.

دوشیزگان آوینیون

با توجه به تمامی توصیفاتی که از جنبش کوبیسم ارائه شد،
می توان کلیه آنها را در اثر بسیار معروف پیکاسو به نام دوشیزگان آونسیون که درسال 1907 کشیده شد جستجو کرد.
این اثر که می توان آنرا نوعی نقاشی پیش از کوبیسم تلقی کرد، شامل تغییر شکل عوجاج های بسیار اغراق آمیزی است،
که تفسیر و مفهوم کوبیستی را می توان در قطعات و سطوح تکه تکه شده رنگارنگ آن مشاهده کرد.
براک از طرف دیگر با دیدن اثر دوشیزگان آوینیون پیکاسو، اصل ساده سازی آثار کوبیستی خود را بیش از بیش کرد.

وی که در تابستان 1908 میلادی به نقاشی از تعدادی منظره پرداخته بود،
در آنها خانه ها و کوه ها را مانند سایه های مکعب وار و اهرام تصویر کرده،
که ببیننده در نگاه اول گویی با فرم های معماری روبرو می شده است.
کوبیسم اولین بار توسط براک در نمایشگاهی از آثارش در گالری کان وایلر در نوامبر 1908 در معرض دید عموم گذاشته شد.
کان وایلر از جمله حامیان بزرگ پیکاسو و براک بود،
تا جاییکه وقتی این دو نقاش در سال 1907 در اوج تنگدستی بودند،
با خریدن آثارشان نه تنها آنها را مورد حمایت خود قرارداد بلکه در برابر سیلی از مخالفین این مکتب ایستاد.
پس از آن نمایشگاه، این دو نقاش تنها در گالری کان وایلر به نمایش آثارشان می پرداختند.

تاثیر گوگن بر کوبیسم

همانطور که گفته شد کوبیست ها در اثر دلسر شدن از شیوه و سیاق غربی، دست به انقلابی در اجرا آثارشان زدند.
در این مسیر ایشان تمایل به هنر افریقایی پیدا کردند.
البته شایان توضیح است که این دسته از هنرمندان به هیچ عنوان نظر خود را بر مسائل مذهبی و یا جوانب سمبولیستی هنر افریقایی نکردند،
و تنها از نوع سبک حالت گرا و یا اکسپرسیونیسم آنها بهره جستند.
این الهامات میان فرهنگی و تبادلات ما بین فرهنگ ها به نظر می رسد که توسط پل گوگن،
هنرمند فرانسوی پست امپرسیونیست که خود تاثیرات عمیقی را از هنر و فرهنگ تاتیتی گرفته بود، وارد شده باشد.

مراحل سبک کوبیسم

کوبیسم شامل دو مرحله می شود.

کوبیسم تحلیلی

اولین مرحله آن که تا 1912 میلادی به طول انجامید (کوبیسم تحلیلی) نام دارد.
در این قسمت هنرمند موضوع را از زوایای مختلف به تصویر کشیده و آنرا به صورت هندسی در کادر خود بازسازی می کند.
معمولاً این نوع از کوبیسم توسط سطوح رنگی زیادی به وحدت و یگانگی می رسید،
و عناصر و سطوح و رنگها به صورت یکدست ارائه می شدند بدون اینکه بیننده فقط شاهد سطوح و خطوط باشد.
در حدود سال 1912، نوع آثار براک و پیکاسو به نوعی قابل پیش بینی شد،
به این صورت که آنقدر آثارشان شبیه به هم می شد که گاهاً تشخیص آنها از هم دشوار می نمود.

کوبیسم مصنوعی

نوع دوم مراحل کوبیسم (کوبیسم مصنوعی) بود به این معنا که:
هنرمندان عوض استفاده از سطوح خنثی تصمیم به ایجاد سبکی تزئینی و رنگارنگ کرده و رو به استفاده از کولاژ آوردند،
با اینکه این سبک به نظر بیشتر انتزاعی می رسد،
ولی عناصر دیگری که در ترکیب بندی ها استفاده می شدند سنتی تر بودند؛
همانند تغییراتی که در نوع خطوط رنگها، نقوش بافت ها ایجاد شد،
که به گونه ای که از حالت هندسی دورتر شده به حالت آزادانه تری به کار گرفته شدند،
و سطوح از سادگی درآمده و منقوش شدند.
کوبیسم در سالهای بعد به اشکال مختلفی در کشورهای متفاوت خود را نشان داد.
برای مثال در ایتالیا به فوتوریسم در روسیه به کنستروکتیویسم و در آلمان به اکسپرسیونیسم تغییر فرم داد.